من کورش گوهربین هستم و تقریبا 60 سال است که در صنعت طلا و جواهر فعالیت دارم. کودکی خود را در کنار خانواده که از اساتید این هنر بودند گذراندم. پدرم محمود گوهربین از نوابغ دوران خود در تجارت، شناخت و 
ساخت جواهرات بود و به تعلیم این حرفه بسیار عشق می ورزید. وی با سایر شهرهای ایران و همچنین کشورهای اروپایی و آسیایی تجارت می کرد و معدود جواهرشناسان آن دوره بود که در امر طراحی نیز تبحر داشته و دارای ایده‌های خاص نیز بود. برخی از ساخته های وی تا به امروز به عنوان میراث در خانواده های ایرانی نسل به نسل منتقل می شوند و و برخی از آنها نیز در موزه جواهرات بانک مرکزی جهت بازدید عموم موجود می‌باشد.
پدرم شاگردان بسیاری را تربیت نمود که اغلب آنان در ایران و جهان از تجار موفق بوده و حتی فرزندان آنها از فعالان این صنعت هستند. به همین دلیل به ایشان لقب “محمود ایران” را اعطا کردند. محمود گوهربین به غیر از فعالیت در کارخانه و فروشگاه، به امر تجارت نیز مشغول بود و بخشی از تولیدات خود را به جواهرفروشان شهرستان و کشورهای همسایه ارسال می‌نمود. پدر و پدربزرگ ایشان و فرزندان آنها همانند پدرم از تجار و صنعت‌گران بنام زمان خود بوده و در میان مردم همواره مورد تحسین قرار می‌گرفتند.
این حرفه خانوادگی از زمان قاجار و نزدیک به دو قرن آغاز گردیده و که این تجربه و هنر نسل به نسل ادامه داشته است. پدر من آموزگاری بسیار جدی در تعلیم و انتقال تجربه نیاکان خود به فرزندان و شاگردان خود بود. وی تاکید بسیاری بر ساخت جواهرات با کیفیت، حسن برخورد با مردم و رعایت امانت‌داری و صداقت در تجارت داشت.
مادر من که از زنان فرهیخته دوران خود بود. وی از اولین زنانی بود که در آن زمان دارای تحصیلات دانشگاهی و مدرک لیسانس بود و همواره در کلیه امور کسب و کار همسرش را یاری می کرد.
پدرم معتقد بود که فرزندانش از خردسالی باید در کنار تحصیل همه نکات صنعت طراحی و ساخت جواهرات را نیز بیاموزند تا این هنر صنعت به عنوان یک میراث خانوادگی باقی بماند. من ممنون و مدیون پدرم هستم که دانش خود را به فرزندانش انتقال داد. این دانش بزرگترین سرمایه زندگی من می‌باشد و باعث افتخار من است که راه پدرم را ادامه دادم. مطابق اندیشه پدر، از کودکی در کنار تحصیل نکات مختلف صنعت طلا و جواهر را از او فرا گرفته‌ام. در سال 1357 (1980 میلادی) به توصیه پدرم جهت آشنایی با علم جدید جواهرشناسی و ساخت و طراحی جواهرات به امریکا رفته و دوره‌های مختلف این صنعت را در انستیتوی GIA آمریکا گذراندم و نکات بسیاری را از اساتیدم آموختم.
در سال 1380 به‌دلیل عشق و علاقه‌ام به صنعت جواهرات به اتحادیه صنف فروشندگان و سازندگان طلا، جواهر، نقره و سکه تهران پیوستم و حدوداٌ 9 سال بصورت مداوم مدیریت اتحادیه را بعهده داشتم. من اعتقاد داشته و دارم که، هنر نزد ایرانیان است و بس و هنر طلا و جواهر که دارای هفت هزار سال سابقه در ایران باید مجددا شکوفا شود. قویاً باور دارم که ما بجای عرضه محصولات خارجی باید محصولات هنرمندان ایرانی را عرضه کنیم.
از 9 سال فعالیت خود در اتحادیه بسیار راضی هستم چرا که توانستم الگوهای خاصی به این صنعت بدهم و با قانونمند نمودن اعضای اتحادیه به مردم نشان دهم که امانت‌داری و صداقت از ارکان اصلی این حرفه هستند. متاسفانه کسب و کار بسیاری از افرادی که تازه وارد این شغل شده بودند به علت عدم رعایت این مورد تعطیل شده‌اند.
افتخار من تولید محصولات با بهترین کیفیت، رعایت امانت‌داری و پاس داشتن زحمات پدرانم بوده و می‌باشد. و در این چند سال خدمتم به جامعه همراه با نیروهای متبحر و با تجربه و با همراهی خانواده عزیزم، (همسر و سه فرزندم) در خدمت جامعه بوده ام. افتخار می کنم که فرزندانم از اساتید این حرفه بوده و اطمینان دارم که آنها نیز همانند پدران خود همه آموخته خود را به فرزندان خود انتقال داده و نسل های آینده من، این راه را با افتخار ادامه می‌دهند.
